เมนูนำทาง
รายพระนามจักรพรรดิไบแซนไทน์ ราชวงศ์พาลาโอโลกอส (ฟื้นฟูคอนสแตนติโนเปิล ค.ศ. 1261 - 1453)พระนาม | รัชกาล ระยะเวลาครองราชย์ | พระประวัติ | |
---|---|---|---|
จักรพรรดิมิคาเอลที่ 8 พาลาโอโลกอส Michael VIII Palaiologos (ภาษากรีก:Μιχαὴλ Η' Παλαιολόγος, ภาษาละติน: Michael VIII Palaeologus) | 1 มกราคม ค.ศ. 1259 – 11 ธันวาคม ค.ศ. 1282 (23 ปี 344 วัน) | ประสูติในปีค.ศ. 1223 เป็นพระปนัดดาในจักรพรรดิอเล็กซิออสที่ 3 และเป็นพระนัดดาในจักรพรรดิจอห์นที่ 3 โดยการสมรส ทรงเป็นจักรพรรดิอาวุโสในรัชสมัยของจักรพรรดิจอห์นที่ 4 ในปีค.ศ. 1259 พระองค์ทรงเป็นจักรพรรดิแต่เพียงผู้เดียวในวันที่ 25 ธันวาคม ค.ศ. 1261 พระองค์ทรงฟื้นฟูกรุงคอนสแตนติโนเปิลจากคืนจากจักรวรรดิละติน และเปลี่ยนจากจักรวรรดิไนเซียเป็นจักรวรรดิไบแซนไทน์ยุคฟื้นฟู | |
จักรพรรดิอันโดรนิคอสที่ 2 พาลาโอโลกอส Andronikos II Palaiologos (ภาษากรีก:Ἀνδρόνικος Β' Παλαιολόγος, ภาษาละติน: Andronicus II Palaeologus) | 11 ธันวาคม ค.ศ. 1282 – 24 พฤษภาคม ค.ศ. 1328 (45 ปี 165 วัน) | ประสูติในวันที่ 25 มีนาคม ค.ศ. 1259 ทรงเป็นพระโอรสในจักรพรรดิมิคาเอลที่ 7 พระองค์ได้รับการสถาปนาเป็นจักรพรรดิร่วมในเดือนกันยายน ค.ศ. 1261 พระองค์ทรงสวามมงกุฎในปีค.ศ. 1272 พระองค์ทรงสืบราชบัลลังก์เป็นจักรพรรดิแต่เพียงผู้เดียวหลังจากพระราชบิดาสวรรคต พระองค์ทรงโปรดบาทหลวงและปัญญาชน ทรงละเลยด้านการทหาร และรัชกาลของพระองค์ต้องประสบกับการล่มสลายของอิทธิพลจักรวรรดิไบแซนไทน์ในเอเชียไมเนอร์ พระองค์ทรงแต่งตั้งจักรพรรดิมิคาเอลที่ 9 พระโอรสขึ้นเป็นจักรพรรดิร่วม ในช่วงสงครามกลางเมืองที่ยืดเยื้อ พระองค์ทรงถูกบังคับให้รับรองพระนัดดาคือ จักรพรรดิอันโดรนิคอสที่ 3 ขึ้นเป็นจักรพรรดิร่วม และจากนั้นจักรพรรดิอันโดรนิคอสที่ 2 ก็ทรงถูกปลดจากราชบัลลังก์ในทันที อดีตจักรพรรดิอันโดรนิคอสที่ 2 สวรรคตในวันที่ 13 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1332 | |
จักรพรรดิอันโดรนิคอสที่ 3 พาลาโอโลกอส Andronikos III Palaiologos (ภาษากรีก:Ἀνδρόνικος Γ' Παλαιολόγος, ภาษาละติน: Andronicus III Palaeologus) | 24 พฤษภาคม ค.ศ. 1328 – 15 มิถุนายน ค.ศ. 1341 (13 ปี 22 วัน) | ประสูติในวันที่ 25 มีนาคม ค.ศ. 1297 ทรงเป็นพระโอรสในจักรพรรดิร่วมมิคาเอลที่ 9 และทรงได้รับการแต่งต้งเป็นจักรพรรดิร่วมในปีค.ศ. 1316 ด้วยทรงเป็นจักรพรรดิที่ตีเสมอกันตั้งแต่เดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1321 พระองค์ทรงโค่นล้มจักรพรรดิอันโดรนิคอสที่ 2 พระอัยกาออกจากราชบัลลังก์ในปีค.ศ. 1328 และทรงเป็นจักรพรรดิแต่เพียงผู้เดียวจนกระทั่งสวรรคต พระองค์ทรงได้รับการสนับสนุนจากจอห์น คันตาคูเซนอส รัชสมัยของพระองค์ทรงปราชัยต่อรัฐเอมิเรตออตโตมัน แต่ทรงประสบความสำเร็จในยุโรป พระองค์ทรงสามารถฟื้นฟูอิไพรัสและเทสซาลีได้ | |
จักรพรรดิจอห์นที่ 5 พาลาโอโลกอส John V Palaiologos (ภาษากรีก:Ἰωάννης Ε' Παλαιολόγος, ภาษาละติน: Ioannes V Palaeologus) | 15 มิถุนายน ค.ศ. 1341 – 12 สิงหาคม ค.ศ. 1376 ครั้งที่ 1 (35 ปี 58 วัน) | ทรงเป็นพระโอรสเพียงพระองค์เดียวในจักรพรรดิอันโดรนิคอสที่ 3 พระองค์ไม่ทรงได้รับการแต่งตั้งเป็นจักรพรรดิร่วมหรือได้รับการประกาศว่าเป็นองค์รัชทายาทในครั้งที่พระราชบิดาสวรรคต ซึ่งทำให้เกิดสงครามกลางเมืองที่สร้างความเสียหายระหว่างพระองค์กับผู้สำเร็จราชการของพระองค์เองและเป็นเสนาธิการคนสนิทของพระราชบิดาคือ จอห์น คันตาคูเซนอส ซึ่งได้ครองราชย์เป็นจักรพรรดิร่วม ความขัดแย้งได้สิ้นสุดในปีค.ศ. 1347 โดยคันตาคูเซนอสได้รับการรับรองให้เป็นจักรพรรดิอาวุโส แต่พระองค์ก็ถูกโค่นจากราชบัลลังก์โดยจักรพรรดิจอห์นที่ 5 ในปีค.ศ. 1354 ในช่วงสงครามกลางเมืองอีกครั้งหนึ่ง แมทธิว คันตาคูเซนอสได้รับการแต่งตั้งจากจักรพรรดิจอห์นที่ 5 ให้เป็นจักรพรรดิร่วม และก็ถูกโค่นล้มจากราชบัลลังก์เช่นกันในปีค.ศ. 1357 จักรพรรดิจอห์นที่ 5 ทรงมีคำวิงวอนไปยังตะวันตกเพื่อให้ช่วยเหลือในการรบกับออตโตมัน แต่ในปีค.ศ. 1371 พระองค์ทรงถูกบังคับให้ยอมรับอำนาจของออตโตมัน พระองค์ทรงถูกโค่นราชบัลลังก์ในปีค.ศ. 1376 โดยพระโอรสของพระองค์เอง คือ จักรพรรดิอันโดรนิคอสที่ 4 | |
จักรพรรดิจอห์นที่ 6 คันตาคูเซนอส John VI Kantakouzenos (ภาษากรีก:Ἰωάννης ΣΤ' Καντακουζηνὸς, ภาษาละติน: Ioannes VI Cantacuzenus) | 8 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1347 – 4 ธันวาคม ค.ศ. 1354 (7 ปี 299 วัน) | ทรงเป็นพระญาติฝ่ายมารดาของตระกูลพาลาโอโลกอส พระองค์ได้รับการแต่งตั้งเป็นจักรพรรดิร่วมในวันที่ 26 ตุลาคม ค.ศ. 1341 และทรงได้รับการรับรองให้เป็นจักรพรรดิอาวุโสเป็นเวลาสิบปีหลังจากสิ้นสุดสงครามกลางเมืองในวันที่ 8 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1347 พระองค์ทรงถูกโค่นราชบัลลังก์โดยจักรพรรดิจอห์นที่ 5 ในปีค.ศ. 1354 พระองค์ทรงเข้าเป็นบาทหลวง สวรรคตในวันที่ 15 มิถุนายน ค.ศ. 1354 | |
จักรพรรดิอันโดรนิคอสที่ 4 พาลาโอโลกอส Andronikos IV Palaiologos (ภาษากรีก:Ἀνδρόνικος Δ΄ Παλαιολόγος, ภาษาละติน: Andronicus IV Palaeologus) | 12 สิงหาคม ค.ศ. 1376 – 1 กรกฎาคม ค.ศ. 1379 (2 ปี 323 วัน) | ทรงเป็นพระโอรสในจักรพรรดิจอห์นที่ 5 และเป็นพระนัดดาในจักรพรรดิจอห์นที่ 6 พระองค์ประสูติวันที่ 2 เมษายน ค.ศ. 1348 และทรงขึ้นเป็นจักรพรรดิร่วมในปีค.ศ. 1352 พระองค์ทรงปลดพระราชบิดาออกจากราชบัลลังก์ในวันที่ 12 สิงหาคม ค.ศ. 1376 และทรงครองราชย์จนกระทั่งทรงถูกโค่นราชบัลลังก์ในปีค.ศ. 1379 พระองค์ทรงได้รับการรับรองอีกครั้งในฐานะจักรพรรดิร่วมในปีค.ศ. 1381 และทรงได้รับแคว้นเซลิมเบรียเป็นทรัพย์สินที่ครอบครองตามกฎหมาย พระองค์สวรรคตที่นั่นในวันที่ 28 มิถุนายน ค.ศ. 1385 | |
จักรพรรดิจอห์นที่ 5 พาลาโอโลกอส John V Palaiologos (ภาษากรีก:Ἰωάννης Ε' Παλαιολόγος, ภาษาละติน: Ioannes V Palaeologus) | 1 กรกฎาคม ค.ศ. 1379 – 14 เมษายน ค.ศ. 1390 ครั้งที่ 2 (10 ปี 287 วัน) | ทรงกลับคืนสู่ราชบัลลังก์ในฐานะจักรพรรดิอาวุโส พระองค์ทรงประนีประนอมกับจักรพรรดิอันโดรนิคอสที่ 4 พระโอรส ในปีค.ศ. 1381 ทรงแต่งตั้งพระโอรสเป็นจักรพรรดิร่วมอีกครั้ง จักรพรรดิจอห์นที่ 5 ทรงถูกโค่นราชบัลลังก์อีกครั้งในปีค.ศ. 1390 โดยพระราชนัดดา คือ จักรพรรดิจอห์นที่ 7 | |
จักรพรรดิจอห์นที่ 7 พาลาโอโลกอส John VII Palaiologos (ภาษากรีก:Ἰωάννης Ζ' Παλαιολόγος, ภาษาละติน: Ioannes VII Palaeologus) | 14 เมษายน ค.ศ. 1390 – 17 กันยายน ค.ศ. 1390 (11 ปี 78 วัน) | ทรงเป็นพระโอรสในจักรพรรดิอันโดรนิคอสที่ 4 พระองค์ประสูติในปีค.ศ. 1370 และทรงได้รับการแต่งตั้งเป็นจักรพรรดิร่วมในรัชสมัยของพระราชบิดาในปีค.ศ. 1377 - 1379 พระองค์ทรงช่วงชิงราชบัลลังก์มาจากพระอัยกา จักรพรรดิจอห์นที่ 5 ทรงครองราชย์เป็นเวลาห้าเดือนในปีค.ศ. 1390 แต่เนื่องด้วยออตโตมันเข้ามาเป็นคนกลางในการไกล่เกลี่ย พระองค์จึงต้องประนีประนอมกับจักรพรรดิจอห์นที่ 5 พระอัยกาและจักรพรรดิมานูเอลที่ 2 พระปิตุลา พระองค์ทรงป้องกันกรุงคอนสแตนติโนเปิลจากการรุกรานของออตโตมันในปีค.ศ. 1399 - 1402 และทรงได้รับเทสซาโลนีกาเป็นทรัพย์สินที่ครอบครองตามกฎหมาย ซึ่งพระองค์ทรงปกครองจนกระทั่งสวรรคตในวันที่ 22 กันยายน ค.ศ. 1408 | |
จักรพรรดิจอห์นที่ 5 พาลาโอโลกอส John V Palaiologos (ภาษากรีก:Ἰωάννης Ε' Παλαιολόγος, ภาษาละติน: Ioannes V Palaeologus) | 17 กันยายน ค.ศ. 1390 – 16 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1391 ครั้งที่ 3 (0 ปี 152 วัน) | ทรงกลับคืนสู่ราชบัลลังก์ในฐานะจักรพรรดิอาวุโส พระองค์ทรงเป็นจักรพรรดิจนกระทั่งสวรรคตในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1391 | |
จักรพรรดิมานูเอลที่ 2 พาลาโอโลกอส Manuel II Palaiologos (ภาษากรีก:Μανουὴλ Β' Παλαιολόγος, ภาษาละติน: Manuel II Palaeologus) | 16 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1391 – 21 กรกฎาคม ค.ศ. 1425 (34 ปี 155 วัน) | ทรงเป็นพระโอรสองค์ที่สองในจักรพรรดิจอห์นที่ 5 พระองค์ประสูติในวันที่ 27 มิถุนายน ค.ศ. 1350 ทรงขึ้นเป็นจักรพรรดิร่วมในปีค.ศ. 1373 พระองค์ขึ้นเป็นจักรพรรดิอาวุโสหลังจากจักรพรรดิจอห์นที่ 5 สวรรคต พระองค์ทรงเดินทางไปเยือนราชสำนักในยุโรปตะวันตกเพื่อแสวงหาความช่วยเหลือในการต่อต้านพวกเติร์ก และทรงใช้เหตุการณ์ที่ออตโตมันพ่ายแพ้ในสมรภูมิอังการาต่อกองทัพของราชวงศ์ตีมูร์ เพื่อยึดดินแดนคืนและสลัดความเป็นเบื้องล่างของออตโตมัน | |
จักรพรรดิจอห์นที่ 8 พาลาโอโลกอส John VIII Palaiologos (ภาษากรีก:Ἰωάννης Η' Παλαιολόγος, ภาษาละติน: Ioannes VIII Palaeologus) | 21 กรกฎาคม ค.ศ. 1425 – 31 ตุลาคม ค.ศ. 1448 (23 ปี 102 วัน) | ทรงเป็นพระโอรสองค์โตในจักรพรรดิมานูเอลที่ 2 พระองค์ประสูติวันที่ 18 ธันวาคม ค.ศ. 1392 ทรงเป็นจักรพรรดิร่วมราวปีค.ศ. 1416 พระองค์ทรงสืบราชบัลลังก์หลังจากพระราชบิดาสวรรคต พระองค์ทรงพยายามแสวงหาการช่วยเหลือในการต่อต้านออตโตมันที่ฟื้นฟูขึ้นมาอีกครั้ง พระองค์จึงทรงยอมรับในการรวมกันของศาสนจักรในปีค.ศ. 1439 | |
จักรพรรดิคอนสแตนตินที่ 11 พาลาโอโลกอส Constantine XI Palaiologos (ภาษากรีก:Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος, ภาษาละติน: Constantinus XI Palaeologus) | 6 มกราคม ค.ศ. 1449 – 29 พฤษภาคม ค.ศ. 1453 (4 ปี 143 วัน) | ทรงเป็นพระโอรสองค์ที่สี่ในจักรพรรดิมานูเอลที่ 2 พระองค์ประสูติวันที่ 8 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1405 ทรงเป็นเดสปอทแห่งมอเรียตั้งแต่ค.ศ. 1428 พระองค์ทรงประสบความสำเร็จในการทำสงครามซึ่งสามารถผนวกราชรัฐอาเคียและทรงทำให้ดัชชีเอเธนส์กลับมาอยู่ภายใต้อำนาจของไบแซนไทน์ แต่ไม่ทรงสามารถขับไล่กองทัพเติร์กที่เข้ามาโจมตีภายใต้การนำของตูราฮัน เบย์ พระเชษฐาของพระองค์ได้ครองราชย์เป็นจักรพรรดิจอห์นที่ 8 ต่อมาทรงสวรรคต ทำให้สุลต่านองค์ใหม่แห่งออตโตมัน สุลต่านเมห์เหม็ดที่ 2 ทรงต้องการขยายอำนาจมาที่คอนสแตนติโนเปิล จักรพรรดิคอนสแตนตินทรงยอมรับในการรวมศาสนจักรและทรงย้ำถึงการขอความช่วยเหลือจากตะวันตก แต่ก็ไร้ผล พระองค์ปฏิเสธที่จะยอมแพ้ต่อออตโตมัน ท้ายที่สุดพระองค์สวรรคตในสงครามจากการเสียกรุงคอนสแตนติโนเปิลในวันที่ 29 พฤษภาคม ค.ศ. 1453[19] | |
เมนูนำทาง
รายพระนามจักรพรรดิไบแซนไทน์ ราชวงศ์พาลาโอโลกอส (ฟื้นฟูคอนสแตนติโนเปิล ค.ศ. 1261 - 1453)ใกล้เคียง
รายพระนามพระมหากษัตริย์ไทย รายพระนามพระมหากษัตริย์อังกฤษ รายพระนามเจ้านายพระชันษายืนในราชวงศ์จักรี รายพระนามจักรพรรดิและพระมหากษัตริย์จีน รายพระนามฟาโรห์ รายพระนามและชื่ออธิบดีกรมตำรวจและผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติของไทย รายพระนามและชื่อผู้บัญชาการทหารบกไทย รายพระนามพระมหากษัตริย์เกาหลี รายพระนามและชื่อภรรยาในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รายพระนามพระมหากษัตริย์กัมพูชาแหล่งที่มา
WikiPedia: รายพระนามจักรพรรดิไบแซนไทน์ http://www.wsu.edu/~dee/MA/BYZ.HTM